مشخصات مجاهد شهید بهمن عبدالله پور
محل تولد: تنکابن
سن: 30
تحصیلات: متوسطه
محل شهادت: رشت
تاریخ شهادت: 1365
در سال ۶۳ بهمن عبدالله پور را به زندان رشت آوردند كه در كردستان دستگير شده بود و در سال ۶۴ به ۱۵ سال زندان محكوم گرديد و در سال ۶۵ به جرم داشتن تشكيلات در داخل زندان اعدام شد. بهمن از جريان شكنجه هايی كه شده بود برايم تعريف ميكرد و گفت كه اگر آزاد شدی و بچه ها را ديدی برايشان بگو.
بهمن حین دستگیری ۳ گلوله به پايش خورده بود او را پشت يك ماشين (آمبولانس) انداختند و میخواستند به مركز سپاه رضائيه ببرند كه وسط شهر رضائيه از ماشين پايين پريد و با بدن خونی در خيابان شروع به دويدن كرد. مزدوران سپاه مجددا او را گرفته و به مركز سپاه برند . آنجا او را به تخت بستند و با كابل ساعتها زدند به طوری كه بيهوش ميشد و مجددا به هوش می آوردند و شكنجه از نو شروع ميشد. برای به حرف آوردن او شكنجه گرانی را از اوين آوردند، آنها اطو را داغ ميكردند يك پارچه نازك را خيس ميكردند و روی بدنش ميگذاشتند به تدريج پارچه خشك ميشد و بدنش ميسوخت.
بهمن از دوران شکنجه به یکی از همبندیهایش ميگفت: آنقدر دردش شديد بود و من فرياد ميكشيدم كه خود شكنجه گران هم از اطاق بيرون ميرفتند بعدا مجددا اين كار را تكرار ميكردند وقتی كه ميديدند حرفی نميزند به بيضه هايش وزنه آويزان ميكردند و انواع شكنجه های ديگر را رويش امتحان ميكردند سپس به زندان زنجان و چند شهر ديگر بردند آنجا يك نفر ديگر از شكنجه گران را از تهران فرستادند كه او گفت من حالا برايتان به حرفش می آورم و سوزن را لای انگشتان دست و پايش ميكرد.
يكسال و نيم در انفرادی زندگی ميكرد خودش تعريف ميكرد كه يك كاسه به او داده بودند كه داخلش هم بايد ادرار كوچك و هم ادرار بزرگ ميكرد و هم داخلش غذا ميخورد. تنها روزی يكبار ميتوانست كاسه را بشويد وقتی كه به زندان رشت آمد او را به منطقه چالوس فرستادند. آنجا هم وقتی كه مزدوران خمينی خواستند او را شكنجه كنند او گفت شما چكار ميخواهيد بكنيد كه بدتر از اين كارها باشد.
بهمن به علت شكنجه هايی كه ديده بود ناراحتی كليه داشت. حدود ۶ ماه پيش من از بچه هايی كه از زندان آزاد شدند شنيدم بهمن را به جرم داشتن تشكيلات داخل زندان به انفرادی بردند و حدود يكماه قبل شنيدم كه او را اعدام كردند.
خاطراتی از بهار آبهشت ( خواهرزاده شهید بهمن عبدالله پور)
مجاهد شهيد بهمن عبدالله پور دايی من است كه در سال ۱۳۶۵ در زندان رشت اعدام شد.
بهمن به همراه همسر و فرزند شش ماهه شان بعد از مدتی زندگی مخفی در تهران تصمیم گرفتندکه از راه كردستان به سازمان وصل شوند.
بهمن در مرز كردستان دستگير میشود و از آنجا او را به زندان رشت بردند .
او را به طور ناگهانی اعدام كردند. يكبار به پدربزرگم در تهران زنگ زدند و گفتند كه برای ملاقات پسرش به زندان رشت برود و وقتی كه پدربزرگم به آنجا رفت به او خبر دادند كه پسر تو در زندان خودكشی كرده است درحالی كه دروغ ميگفتند و او را اعدام كرده بودند و اینرا تمام دوستانش و كسانی كه هنوز در زندان بودند از داخل زندان به پدربزرگش گفته بودند.
این يكی از شگردهای رژيم بود كه تقصير را از گردن خودش بردارد در صورتیکه در زندان دادستانی رشت حكم اعدام او ثبت شده است .
او را به طور مخفيانه در مزار تازه آباد رشت دفن كردند و حتی اجازه ندادند كه روی سنگ قبر او اسمش نوشته شود. در حال حاضر روی سنگ قبر او اسمش به شكل زير نوشته شده است :
ب – فرزند رحمت الله تاريخ تولد و تاريخ وفات
به پدربزرگم گفته بودند كه اگر چيز ديگری بنويسيد قبر را ميشكنند و از بين ميبرند.
لینک مطلب در سایت مجاهد: https://bit.ly/2LvWhI1
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر