۱۳۹۶ خرداد ۲۸, یکشنبه

رامسر با مجاهديني پاكباز و گورهايي شناخته شده و ناشده



مازندران را سرزمين شيران و پهلوانان شناخته اند. اين واقعيت را به طور خاص بعد از حاكميت آخوندها و به سرقت رفتن انقلاب ضد سلطنتي مي توان ديد. استقبال اقشار مختلف مردم، به ويژه جوانان و روشنفكران، از مجاهدين به اندازه اي چشم گير بود كه برق از چشمان دشمنان خلق و مزدوران رژيم آخوندي پرانده بود. اين بود كه پا به پاي گسترش مقاومت بر شقاوت و بيرحمي مزدوران افزود. نگاهي به رامسر و رفتار مزدوران با مجاهدين اسير و شهيد گوياي واقعيتي است بي نياز از توضيح:
مجاهد خلق بيژن رحيميان در سال1382 به كاروان شهيدان مجاهد خلق پيوست. او اهل رامسر و از فعالان دوران مبارزه سياسي با آخوندها بود و به همين خاطر چند سالي را در زندان آنها سپري كرده بود. رزمنده ارتش آزاديبخش بيژن رحيميان در گزارشي پيرامون برخورد مزدوران رژيم آخوندي با اجساد شهيدان مجاهد خلق نوشته است:‌



«رامسر از مناطق فعال در مازندران بود. به‌همين دليل كينة عناصر و عوامل رژيم با مجاهدين و ميليشياهاي اين شهر بسيار زياد بود. بعد از شروع مبارزه مسلحانه بسياري از تيرباران شدگان كساني بودند كه قبل از 30خرداد60 دستگير شده بودند. با وجود اين، آخوندها در اوج شقاوت آنان را پس از شكنجه هاي بسيار اعدام كردند. مجاهد شهيد شكرالله محمد شريفي يكي ديگر از اين موارد بود. او در 23خرداد60، در جريان يك تظاهرات دستگير و بعد از 30خرداد و پس از تحمل شكنجه‌هاي بسيار اعدام شد. پاسداران به‌خانواده‌اش اجازه ندادند پيكر‌ او را در گورستان عمومي دفن كنند و آنها به‌ناگزير شكرالله را در يك باغ پرتقال در روستاي چپرسر دفن كردند.  اين دنائت به‌صورتي كينه‌توزانه تر شامل مجاهديني شد كه بعد از 30خرداد دستگير شدند. مثلاً نعمت بلوري قهرمان كشتى  23ساله يكي از شهيداني است كه در جريان تظاهرات مهر ماه 60، در خانة مجاهد شهيد خيرالله اقبالي‌نژاد به‌شهادت رسيد. پاسداران جسد او را پشت يك ماشين مزدا گذاشتند و به‌حياط زندان سپاه بردند. در آن جا با سرنيزه به‌جسد حمله و آن را تكه تكه كردند. بعد برروي او رگبار بستند. سرانجام پيكر شرحه شرحه نعمت را به‌مادر پيرش(پدر نداشت) تحويل داده و پول گلوله‌هايي را كه به‌او زده بودند، گرفتند. به‌مادر اجازة دفن فرزندش را در گورستان محله ندادند و او مجبور شد نعمت را در زيرزمين خانه‌اش (واقع در آخوند محله) دفن كند. در بهار 61، برادرم مجاهد شهيد بهمن رحيميان


 و مجاهد شهيد مختارخان طالشي و يكي ديگر از مجاهدين را در جنگلهاي رامسر دستگير كردند. پس از شكنجه‌هاي وحشيانه آنها را طناب پيچ كرده پشت يك وانت بستند و در شهر گرداندند. آنها را به ‌روبه‌روي محل سپاه در حوالي ميدان آزادي بردند. وقتي جمعيت زيادي جمع شد آنها را روي يك پيت حلبي نشاندند و در جلو چشم همه اعدام مصنوعي كردند. صداي اعتراض مردم بلند شد. اما آنها بار ديگر مختار را به ‌همان‌جا آورده و اين بار به‌ صورت واقعي جلو چشم صدها نفر از مردم تيرباران كردند. چند نفر از مردم در همان جا به‌حالت غش افتادند. در نهايت‌جسد شهيد مختار را تحويل خانواده‌اش دادند. اما خانواده او هم اين اجازه را نيافت كه جسد را در گورستان عمومي شهر دفن كند. به ‌ناچارشهيد مختار در جلو خانه‌اش در طالش محله دفن شد. بهمن را به‌خرم‌آباد تنكابن بردند و مانند مختار در ملأ‌عام تيرباران كردند. جسد متلاشي شده او را تحويل داده اما اجازة دفنش را ندادند. وقتي در حال دفن بهمن بوديم پاسداران حمله كرده و به‌ مادرمان گفتند: «براي منافق نبايد گريه كني و...». پيش از آن نيز برادر كوچكترم فيروز


 را در سال 1360تيرباران كرده و اجازة دفن جسد او را به‌ مادرمان نداده بودند. ما مجبور شديم او را در گورستاني خارج از شهر (بالاتر از شهيد محله) دفن كنيم.  پس از شهادت دو برادرم خانوادة ما را تحت فشار و آزار بسيار زيادي قرار دادند. همة ما را از كار دولتي محروم كردند. ماهها خانه‌مان را تحت نظر داشتند و با انواع حيله‌ها اذيتمان مي‌كردند. چند بار مسلحانه به‌خانه حمله كردند و اعضاي خانواده را دستگير و زنداني و شكنجه كردند. حتي برادر كوچكم را نيز دستگير و شكنجه كرده بودند».
 به نمونه ديگري بپردازيم. مجاهدقهرمان شهيد اصغر شعباني از ورزشكاران معروف رامسر، در ميان دوستان و آشنايان به علت خصلتهاي جوانمردي و پهلواني شناخته شده بود. او در سال 1340 در رامسر متولد شد و همراه با پيروزي انقلاب ضدسلطنتي به انبوه هواداران مجاهدين پيوست.

 اصغر قهرمان در 19 شهريور1360 در رامسر طي يك درگيري مسلحانه به شهادت رسيد. مزدوران جسد وي را به پارك موتوري در داخل سپاه مي برند و به خانواده اش اطلاع مي دهند به شرطي جسد را تحويل مي دهند كه پول فشنگها را بدهند. مادر قهرمان  اصغر، كه خود شيرزني هوادار سازمان بود، بعد از درگيري با مزدوران جسد فرزندش را تحويل گرفت. اما مزدوران اجازه تشيع جنازه و.....مراسم نمي دهند. خانواده جسد را در يك مزار قديمي  و دور روستايي  به نام   جواهردره   مزار ” تنگ دره”   دفن مي كنند.
                                    مزار مجاهد شهید اصغرشعبانی
#قتلعام67 #جنبش_دادخواهی #ایران #اعدام #زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #مریم_رجوی #تهران #تبریز #خوزستان  #شیراز #اهواز  #tehran #مقاومت #مجاهدین #ایران
با ما درکانال پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadi96

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر